Er is een nieuw artikel verschenen met twee meta analyses van groeimindsetonderzoeken. Hierhttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29505339 kun je het artikel vinden. Nadat ik het heb gestudeerd zal ik er op deze site over schrijven.
Onderzoek in de zelfdeterminatietheorie laat consequent zien dat SDT interventies onder leraren positieve effecten hebben voor hun leerlingen en voor de leraren zelf.Klik hier om meer te lezen
Een goede manier om zelf aan de slag te blijven met deliberate practice is om progressiegerichte dialogen te bestuderen. Zo nu en dan schrijf ik daarom dialogen vrijwel letterlijk uit en benutten we die in onze trainingen.
Van een arts verwachten we medisch specialistische kennis. Maar daarnaast is het evenzeer belangrijk dat de arts op een humane manier met zijn patiënten communiceert en omgaat. In dit en dit en dit stukje schreef ik al over shared decision making, als een manier om bij medische beslissingen zowel de kennis van de mogelijkheden als de voorkeuren van de patiënt leidend te laten zijn.
Jozef van Giel heeft op zijn interessante site www.kritischdenken.info een artikel gepubliceerd over het belang van evidence based management. Je kunt dat artikel hier vinden: het belang van evidence based management
In dit stukje kon je lezen over het onderzoek van Carol Dweck naar faalmindsets van ouders en hoe die samenhangen met de mindset van hun kinderen. In studie 2 onderzocht Dweck wat ouders precies doen en zeggen dat hun kinderen informeert welke faalmindset hun ouders hebben.
Als de ouders een groeimindset hebben, hebben hun kinderen die dan ook? Het is al langer duidelijk dat het type compliment dat ouders aan hun kinderen geven, bij die kinderen een statische of een groeimindset oproept. Persoonsgerichte complimenten creëren een statische mindset en procesgerichte complimenten een groeimindset in kinderen. Zie ook hier en hier.
Op deze site heb ik al meerdere malen geschreven over kleine sociaal-psychologische interventies, met lange termijn effecten. Zoals hier en hier. Maar dergelijke interventies kunnen worden ervaren als minder relevant voor de dagelijkse onderwijspraktijk, omdat de uitvoering ervan zo nauw luistert.Klik hier om meer te lezen
Een bij-effect van een eenzijdige focus op te bereiken progressie kan zijn dat mensen de perceptie krijgen dat alles wat ze tot op heden hebben gedaan en bereikt er niet toe doet. Dat alles anders moet. Wanneer mensen die perceptie krijgen, heeft dat vaak een sterk demotiverend effect op ze.
Een progressiegerichte interventie is de optimisme-vraag. Die vraag kan bijvoorbeeld zo geformuleerd worden: ‘Wat stemt je optimistisch dat verbetering mogelijk is?’ Als we deze interventie gebruiken, refereren we aan conditioneel optimisme in plaats van aan (zelf)genoegzaam optimisme (Romer, 2016).Klik hier om meer te lezen