Met het ontwikkelen van een groeimindsetcultuur in de organisatie kun je op elk moment een start maken. In dit artikel vind je 10 do’s daarvoor. Als je een groeimindsetcultuur wilt ontwikkelen is wat je echter niet doet zeker net zo belangrijk als wat je wel doet. Dit voorkom je liever:

Rosaly Boekhorst nam deel aan de zesdaagse training progressiegericht coachen die startte in september 2018. Zij ging tussen de dagen heel gericht aan de slag met het uitproberen van de progressiegerichte interventies in haar werk als docent.

Een van de manieren waarop ze dat deed was het ontwerpen van progressiegerichte lessen, zie ook hier. In deze bijdrage vertelt Rosaly over een interessante ervaring die ze had met een progressiegerichte opdracht in de klas:

Met het ontwikkelen van een groeimindsetcultuur in je team of organisatie kun je op elk moment beginnen. Hier zijn 10 do’s om dat te gaan bereiken:

Stop ik of ga ik door? Een vraag die zich in allerlei situaties kan aandienen. Soms gaat het om onbeduidende zaken, soms juist om betekenisvolle dingen. Blijf je in je huidige baan of ga je solliciteren? Ga je naar dat etentje of blijf je thuis? Ga je door met die opleiding of gooi je de handdoek in de ring? Blijf je naar pianoles, tennisles, fitness of squash gaan of stop je ermee?

In het boek Autonomy in adolescent development schrijft Avi Assor over de, in zijn ogen, cruciale rol van een authentiek innerlijk kompas als onderdeel van de autonomiebehoefte van adolescenten.

Volgens Avi Assor zijn er drie componenten van autonomie: vrijheid, een authentiek innerlijk kompas en gedragsmatige zelfrealisatie en congruentie.

In het boek Autonomy in adolescent development schrijven Pattal en Yang Hooper over keuzemogelijkheden en autonomie.

Drie concepten zijn relevant wanneer we het hebben over keuzemogelijkheden: het bieden van keuzes, het kiezen zelf en de subjectieve beleving van het hebben van keuzemogelijkheid.

In het boek Autonomy in adolescent development gaan Soenens et al in op onafhankelijkheid en autonomie. In psychologische theorieën over adolescentie is autonomie over het algemeen gedefinieerd als onafhankelijkheid of zelfstandigheid. Onafhankelijkheid gaat dan over de vraag in welke mate de adolescent beslissingen zelfstandig neemt, zijn eigen gedrag reguleert en voor zichzelf denkt.

Een leuke oefening om deelnemers in een groep met elkaar in gesprek te laten komen is een variant op speeddaten. Je laat mensen dan in meerdere rondjes kennis met elkaar maken, waarbij telkens als er een signaal gaat gewisseld wordt van gesprekspartner. Maar welke focus geef je mee voor deze gesprekjes?

Waarop richt zich onze basisbehoefte: verbondenheid of relatie? De drie basisbehoeften die de SDT beschrijft zijn de behoefte aan autonomy, competence en relatedness. In sommige literatuur wordt die laatste behoefte in het Nederlands vertaalt met ‘relatie’. Die term is volgens mij niet precies genoeg. De preciezere term is ‘verbondenheid’.

Onderzoek binnen de zelfdeterminatietheorie laat zien dat het type motivatie van een medewerker en diens innerlijke werkbeleving gerelateerd zijn aan elkaar.