Wij of Jij? Met eufemistisch taalgebruik pogen leidinggevenden, docenten en ouders soms om mogelijke weerstand bij de medewerker, student en hun kind te voorkomen en de boodschap te verzachten. Een voorbeeld is het gebruik van het woordje ‘wij’, waar ‘jij’ wordt bedoeld.
In sommige situaties is een diagnose stellen nuttig en noodzakelijk, maar volgens mij kunnen we in veel situaties in plaats van diagnose direct naar progressiecondities toewerken. Deze week vroeg iemand aan me in een training: ’Hoe kan ik bepalen welke mindset de deelnemers in mijn training hebben?’ En iemand anders vroeg: ‘Hoe kan ik vaststellen welke kwaliteit van motivatie mijn zoon heeft voor zijn studie, gecontroleerd gemotiveerd of autonoom gemotiveerd?’
In deze post gaat het over de leertechniek: oefentoetsen. Het overzichtsartikel ten aanzien van de effectiviteit van leertechnieken, getiteld ‘Improving Student Achievement’ geeft informatie over:
In dit stukje vat ik de bevindingen samen ten aanzien van oefentoetsen.
Deze post gaat over de leertechniek: verdiepende ondervraging. Het overzichtsartikel getiteld ‘Improving Student Achievement’ geeft informatie ten aanzien van de effectiviteit van de volgende leertechnieken:
In dit stukje vat ik de bevindingen samen ten aanzien van verdiepende ondervraging.Klik hier om meer te lezen
Voor 2019 wens ik je toe dat je progressie boekt ten aanzien van betekenisvolle onderwerpen. Thema’s die ertoe doen, voor jezelf, de mensen om je heen en de maatschappij. Een paar redenen waarom ik je dat toewens zijn de volgende.
Dit impliceert niet dat er een voortdurende focus zou moeten zijn op verdere progressie. Ontspanning, dingen op de automatische piloot doen en niet bezig zijn met progressie is denk ik voor veel mensen ook in 2019 op veel meer terreinen aan de orde dan vooruitkomen. Een progressiefocus is soms belangrijk en soms niet.
Ik wens je een progressierijk 2019!
In het boek Autonomous learning in the workplace staat een hoofdstuk van Williams en Ehrlinger met als titel ‘Failing to learn from feedback’. De auteurs beschrijven drie categorieën veelvoorkomende barrières bij het leren van feedback. Deze zijn:Klik hier om meer te lezen
Tjeenk Willink doet in zijn pleidooi ‘Groter denken, kleiner doen’ een oproep om als samenleving te beginnen met kleine dingen te doen om onze democratische rechtsorde te verbeteren. Hij beschrijft zijn zorgen over de stagnatie en de regressie die we de afgelopen jaren hebben ingezet ten aanzien van onze democratische rechtsorde. Hij is tegelijkertijd optimistisch over de mogelijkheid progressie te boeken. Vandaar dit boek. Vier factoren die hij belicht zijn: