Mozaïek van mogelijkheden is de subtitel van mijn boek Progressiegericht Opvoeden, dat in de komende maanden verschijnt. Het boek bestaat uit vier delen.

Controlling ouders, hulpeloze kinderen, dat is het onderwerp van een nieuw onderzoek van Assor et al (2020). In de opvoeding kunnen ouders een controlling benadering hebben ten opzichte van hun kinderen of een autonomie-ondersteunende benadering. Die controlling benadering kan zelfs al voor het kind is geboren gemeten worden.

Nieuwe prikkels: ‘Het wordt wel heel saai zo’, hoorde ik sinds dinsdag veel mensen zeggen. Mensen hebben misschien behoefte aan nieuwigheid? De behoefte aan nieuwigheid is al te zien bij baby’s. Geen wonder dat veel mensen het woord ‘saai’ gebruiken om de huidige situatie mee te beschrijven. Er kan steeds minder en de fysieke wereld wordt kleiner.

Progressiegericht instrueren gaat in de kern over het creëren van condities waarin iemand een bepaalde aanpak leert toepassen om te kunnen voldoen aan een bepaalde progressieverwachting. Progressiegericht instrueren is 1 van de vier progressiegerichte rollen in het 4PR-model. In dit artikel werk ik de kenmerken van progressiegericht instrueren uit.

Structuur in de opvoeding, Grolnick et al publiceerden een onderzoeksartikel over dit onderwerp. Ze keken zowel naar de manier waarop ouders een context creëerden waarin de behoefte aan competentie van het kind werd vervuld en ze keken ook naar de mate waarin de ouders de autonomie behoefte van het kind ondersteunden. Het onderzoek richtte zich op drie levensdomeinen van het kind: huiswerk en studeren, de tijd die het kind zonder ouderlijk toezicht doorbrengt en de verantwoordelijkheid voor huishoudelijke taken en voor verzorging van zichzelf.

Verbeterbehoefte interventies vormen stap twee van de CPW-zeven stappen aanpak. Waar we bij stap één nuttigheidsinterventies gebruiken, verkennen we bij stap 2 waaraan de cliënt iets wil verbeteren.

Progressie-rituelen zijn misschien een interessante variant wanneer je nieuwe rituelen wilt creëren in je gezin. In samenlevingen zijn rituelen voortdurend aan verandering onderhevig. Vroeger waren er bepaalde rituelen die door het grootste deel van de bevolking werden onderschreven terwijl die nu door veel minder mensen nog waardevol worden gevonden. Sommige rituelen die vroeger normaal gevonden werden zijn nu in veler ogen zelfs verwerpelijk en ongewenst.

Angst neemt af door een proces van remmend leren. In hun hoofdstuk in het Clinical handbook of fear and anxiety beschrijven Seward en Craske (2020) hoe een proces van remmend leren leidt tot afname van angst voor een bepaald gevaar. In dit artikel leg ik een relatie met de pandemie waarin we zitten.