Een van de leidinggevenden die aan het woord komen in ons nieuw te verschijnen Handboek Progressiegericht Leidinggeven zegt: ‘Wat ook nog leuk is om te noemen is dat de progressiegerichte aanpak mij als leidinggevende enorm helpt om optimistisch te blijven en te blijven ontwikkelen. Dat vertrouwen dat je er altijd wel weer uitkomt. Voor ik de aanpak kende dacht ik wel eens: ‘Ik weet echt niet hoe ik uit deze moeilijke situatie kom, ik weet niet wat ik kan doen en of het ooit goed komt.’ En door de progressiegerichte aanpak heb je het vertrouwen dat je er altijd wel uitkomt, samen met anderen, dat je het niet alleen hoeft te doen. In een boek over progressiegericht leidinggeven mag dat zeker genoemd worden: dat vertrouwen is een van de dingen die mij het meeste helpen in mijn werk.’

Steffens et al (2020) stellen op basis van hun onderzoek dat hoe meer interesse mensen hebben in leiderschapstheorieën, hoe narcistischer ze zijn en zelfs misschien wel hoe narcistischer ze worden. Ze hebben het over de narcistische aantrekkingskracht van leiderschapstheorieën.

Een leidinggevende aan het woord in ons nieuw te verschijnen Handboek Progressiegericht Leidinggeven: ‘Ik weet nog dat ik een keer een teamoverleg inging met een vraag aan het team en dat ze in het overleg een heel andere kant opgingen dan ik wilde. En ik kwam uit dat overleg en dacht, ja maar dit is niet de bedoeling. Nu heb ik ze een keuze gegeven en ze kiezen iets anders dan wat ik wil en nu moet ik iets wat krom is recht maken. En dat was een moment waarop ik me realiseerde dat je soms moet sturen en niet moet coachen. En daarbij heeft progressiegericht werken me dus heel erg geholpen; dat je een bewuste keuze moet maken voor welke rol je wanneer hebt en hoe je progressiegericht kunt sturen.’

Training Progressiegericht Leidinggeven

Ouders kunnen hun kinderen helpen om emotionele fijnmazigheid te ontwikkelen door niet alleen de stereotype emotiewoorden (boos, blij, verdrietig etc.) te gebruiken, maar veel rijkere vocabulaire te gebruiken om gevoelens mee te beschrijven. Ook kunnen ze kinderen leren dat gezichtsuitdrukkingen allerlei emoties kunnen uitdrukken, niet slechts de stereotype emoties. Huilen kan bijvoorbeeld van alles betekenen en we weten pas welke emotie er gaande is wanneer we de context waarin het huilen plaatsvindt in ogenschouw nemen. Zo bestaat er in het Japans een emotiewoord voor de teleurstelling die je ervaart wanneer je naar de kapper bent geweest en het resultaat valt tegen. In geen enkele andere taal bestaat dat emotieconcept in één woord. Ook ons Nederlandse ‘gezelligheid’ is een emotieconcept dat in geen andere taal te vinden is. We kunnen pas weten wat iemand voelt wanneer die persoon in interactie met ons woorden geeft aan zijn emotie. Zo construeren we samen emoties. En zo kunnen we dus ook constructieve emoties construeren.

Uit: Progressiegericht Opvoeden

Hebben probleemjongeren een harde aanpak nodig? Is een strakke hand, straffen en onder druk zetten nodig bij risicoleerlingen? Immers, deze jongeren lopen het risico om vroegtijdig de school te verlaten en hun gedrag is vaak grensoverschrijdend. Docenten kunnen hen ervaren als tamelijk onhandelbaar. Daardoor kunnen zij denken dat de risicojongeren hard aangepakt moeten worden en een schop onder hun kont nodig hebben. Nieuw onderzoek van Gueta et al (2021) laat zien dat deze intuïtieve reactie om risicoleerlingen hard aan te pakken niet werkt. Authenticiteit van risicoleerlingen blijkt hun risico op schooluitval namelijk te verlagen.

Het is voor vrijwel iedereen belangrijk om nee te zeggen tegen sommige verzoekjes, maar voor evenveel mensen is het ook moeilijk om dat goed te doen. We zeggen immers liever ‘ja’ tegen anderen, we willen graag behulpzaam zijn en aardig zijn voor anderen, zeker wanneer die andere persoon belangrijk voor ons is. In onze workshop progressiegericht nee zeggen helpen we mensen om zodanig nee te leren zeggen dat de relatie goed blijft en de ‘nee’ overeind blijft staan. Wat is de positieve reden voor je ‘nee’?

Hoe kun je de kans op het boeken van progressie na een time-out vergroten? Wanneer mensen ruzie met elkaar hebben of er dreigt iets mis te gaan tussen hen kan het nuttig zijn om een time-out te nemen. Hoe je die time-out-tijd benut bepaalt hoe het verder gaat na afloop ervan.

Vriendelijkheid is niet alleen prettig, het is ook functioneel. Een authentieke progressiegerichte mentale staat is er een van vriendelijkheid ten opzichte van anderen en ten opzichte van jezelf. Maar wat als je iemand helemaal niet aardig vindt of misschien zelfs een hekel aan iemand hebt? Kun je dan authentiek vriendelijk zijn?

Als je iets van iemand verwacht kun je de neiging krijgen om je boodschap te gaan verkopen in een poging om de ander te overtuigen. Maar dat is een risicovolle strategie. In progressiegerichte gesprekken verkoop je niets. Je komt van verkopen naar informeren.

Verplicht hen, maar niet mij. Verplichte trainingen zijn in veel situaties onnodig en contraproductief. Zelden zeggen mensen dan ook dat ze graag verplicht naar een training gestuurd willen worden. Paradoxaal genoeg kunnen mensen wel vinden dat anderen verplicht zouden moeten worden.