Ouders en online pesten

Ouders die vermoeden dat hun tiener betrokken is bij online pesten doen er goed aan om hun reactie daarop bewust te kiezen. In dit artikel belicht ik wat ouders van de pestende tiener kunnen doen. Klik hier om meer te lezen

Ouders die vermoeden dat hun tiener betrokken is bij online pesten doen er goed aan om hun reactie daarop bewust te kiezen. In dit artikel belicht ik wat ouders van de pestende tiener kunnen doen. Klik hier om meer te lezen

Reactance en rebellie, hoe is de interactie tussen die fenomenen? Precies het tegenovergestelde doen van wat er gevraagd wordt. Veel ouders zitten wel eens met de hand in het haar als hun adolescent weer eens de kont tegen de krib gooit. Onderzoek naar reactance en opvoedstijl geeft aanknopingspunten voor ouders.
Klik hier om meer te lezen
Probleemgedrag van adolescenten is voor veel ouders een zorg. De opvoedstijl van ouders blijkt op voorspelbare manieren samen te hangen met het probleemgedrag. Onderzoek van Mabbe et al bestudeerde welke rol persoonlijkheid van het kind speelt in dit geheel.
Klik hier om meer te lezen
Ouders vragen zich vaak af hoe ze het beste kunnen omgaan met hun dertien jarige zoon of dochter. Ze gebruiken zinnen zoals ‘niet in beweging te krijgen’, ‘niet mee te praten’ en ‘komt niks uit’ om het gedrag van hun tieners mee te beschrijven. En ze zijn gefrustreerd omdat ze niet voelen dat ze tot hun kind doordringen.Klik hier om meer te lezen
In onze trainingen leidinggeven en coachen gaan deelnemers vaak ook nadenken over de manier waarop zij hun kinderen opvoeden. Een logisch gevolg, want de progressiegerichte manier van denken en handelen is net zo relevant voor werksituaties als voor privésituaties, en de relatie met onze naasten is waarschijnlijk voor de meesten nog belangrijker dan die met onze collega’s. In dit artikel adresseer ik daarom een aantal dimensies van progressiegericht opvoeden.Klik hier om meer te lezen
In de zelfdeterminatietheorie worden drie opvoeddimensies onderscheiden, die zowel de intrinsieke motivatie van het kind als de internalisatie van externe waarden en doelen stimuleren. Die drie dimensies zijn:

Eisen stellen aan hoe je kind zich gedraagt past prima in een autonomieondersteunende opvoedstijl. Autonomie ondersteuning is immers niet hetzelfde als laissez-faire, alles goed vinden wat je kind wil en doet. (Realistische) hoge verwachtingen zijn zelfs, mits ze op een niet-autoritaire wijze worden besproken, goed voor het welbevinden van kinderen. Dat leren de onderzoeken in de zelfdeterminatietheorie ons.
Ouders kunnen onafhankelijkheid in kinderen stimuleren door de nadruk te leggen op hun eigen meningen en hun eigen besluitvorming, onafhankelijk van de mening van hun omgeving en hun ouders.Is dat een goede manier om het welbevinden van het kind te versterken en de band tussen kind en ouders te versterken?

Welk type ouderlijke betrokkenheid leidt tot goede schoolprestaties? “Dit komend schooljaar wordt een belangrijk jaar voor mijn kind, want zijn cijfers van dit jaar gaan mede bepalen of hij zal worden toegelaten tot de universiteit waar hij graag heen wil”, vertelde een ouder mij laatst:”Wat kan ik, als zijn ouder, doen zodat dat hem gaat lukken?”
Doen waar je goed in wilt worden, wat bedoel ik daarmee? In plaats van tegen onze kinderen (en collega’s en onszelf) te zeggen dat we ‘moeten doen waar we goed in zijn’, pleit ik ervoor de boodschap te gaan uitdragen dat we ‘moeten doen waar we goed in willen worden’. Wat is het verschil?Klik hier om meer te lezen