Wat mogen we verwachten van nudging? Een meta-analyse van Mertens et al (2021) is er optimistisch over dat nudges een effectieve gedragsinterventie voor beleidsmakers is. Maar hun conclusies zijn te rooskleurig en kunnen niet getrokken worden op basis van de onderzoeksresultaten, zo stellen negen andere gerenommeerde onderzoekers.

Maakt een glimlach je blij? Er is al jarenlang een debat gaande over facial feedback: hebben gezichtsuitdrukkingen effect op welke emoties mensen ervaren? Een zeer grote groep onderzoekers uit negentien verschillende landen hebben hier nu gezamenlijk onderzoek naar gedaan.

Het is zeker mogelijk om mensen ergens van te overtuigen, maar weerstand tegen overtuigingskracht komt veel voor. Die weerstand kan diverse redenen hebben. Niemand vindt het prettig om gemanipuleerd te worden en mensen zijn geneigd zich te beschermen tegen een sterk overtuigende toon. In dit artikel presenteren Fransen et al weerstandsstrategieën en weerstandsmotieven in een samenhangend framework.

Boosting-interventies zijn erop gericht om de keuzes die mensen maken te beïnvloeden, zonder ze ergens toe te dwingen. Boosting-interventies zijn familie van nudges, maar zijn niet hetzelfde, zo beschrijft dit artikel van Rouyard et al (2022).

Consensus neutraliseert conflict. Het blijkt dat we optimistisch kunnen zijn over de kracht van wetenschappelijke consensus en de invloed ervan op de overtuigingen van mensen. Van der Linden et al (2018) publiceerden in het Journal of Environmental Psychology een grootschalige replicatie van het gateway belief model.

Ontvankelijk voor feiten. In het proefschrift van Aart van Stekelenburg gaat één hoofdstuk over de rol van gemotiveerd redeneren in de effectiviteit van het corrigeren van foute percepties van wetenschappelijke feiten. Zijn onderzoeksresultaten geven reden voor optimisme dat het goed mogelijk is om misconcepties te corrigeren.

Veel mensen die de progressiegerichte aanpak kennen benutten die in progressiegerichte zelfcoaching. Een mooi voorbeeld is de e-mail die ik een tijdje geleden ontving van iemand die de opleiding progressiegericht werken bij ons volgde.

Experience-taking verandert je. In deze bijdrage kon je iets lezen over de eerste drie studies in het onderzoek van Kaufman en Libby naar experience-taking. Experience taking, ervaring-opdoen, houdt in dat een persoon de mindset en de persoonlijkheid van iemand anders ervaart als ware hij het zelf. Je kijkt naar een film of je leest een boek en je ervaart dat je zelf het fictieve karakter in het verhaal bent. Het is een spontaan en onbewust proces dat geen cognitieve inspanning kost.

Experience-taking: even iemand anders zijn. Een onderzoek van Kaufman en Libby gaat over het fenomeen van experience taking (ervaring-opdoen). Wat is het? Hoe werkt het? Wat zijn de effecten van experience-taking op de overtuigingen en gedrag? In hun paper beschrijven Kaufman en Libby zes studies. De eerste drie studies laten zien dat de mate waarin iemand gefocust is op zichzelf een effect heeft op de mate waarin die persoon de subjectieve ervaring van een fictief karakter zelf ook ervaart.